Paardje getemd!

Na het knullerige verlies tegen De Raadsheer 2 heeft De Pion 4, gisteren (28 maart 2009) in de 6e ronde van klasse 2A van de externe competitie van de NBSB uit tegen SV ’t Paardje, door te winnen met 4½ – 3½ getoond over een enorm reservoir aan veerkracht te beschikken. Met deze overwinning is de weg naar boven weer gevonden. Bij het “gelijktijdig” overhandigen van de opstelling zag ik in een oogopslag dat de teamcaptain van ’t Paardje met een rating van 1374 zichzelf had geposteerd op het 1e bord. Bliksemsnel realiseerde ik mijzelf dat het voor deze overigens zeer sympathieke teamcaptain een nare en mistroostige middag zou worden wanneer hij zou moeten spelen tegen Erik-Jan. Terwijl ik zeer tegen mijn zin in mompelde dat ik hem per abuis de verkeerde opstelling had gegeven overhandigde ik hem een alternatieve opstelling.

De Pion 4 bestond in bordvolgorde voor deze gelegenheid uit: Emile Broeders, Frank Lambregts, Erik-Jan Colijn, Ivo Kok, Cees IJzermans, Dustin van Weersel, Birgitta van Weersel en Henk van Weersel. Dustin “the boy in love” speelde op bord 6 met zwart tegen Robbert de Wijs (1573) een verschrikkelijke partij. Hij miste in de opening één en misschien zelfs wel meerdere malen de juiste voortzetting. Halverwege de middag resteerde slechts opgave. Birgitta speelde op bord 7 met wit tegen Bas van Wijk (1236). Ondanks zijn lage rating speelde haar opponent een niet onverdienstelijke partij. Birgitta is echter in vorm. Nam rustig de tijd en was in het verre eindspel heer en meester. Met haar manier van spelen solliciteert Birgitta overduidelijk voor een hoger bord. Tussenstand: 1 – 1.

Erik-Jan speelde op bord 3 met wit tegen Peter Zwaan (1813) tot op zekere hoogte een uitstekende knappe partij met overduidelijke winstkansen. Doordat hij zich echter vergiste in de zettenvolgorde ging hij zelf schaakmat! Daarmee stonden we een vol bordpunt achter. Emile speelde op bord 1 met wit tegen Bert van Seters (1374). Potremise en het uiteindelijk delen van het bordpunt bleek het onvermijdelijke resultaat. Pffff ….., nog steeds een vol bordpunt achter. Henk speelde op bord 8 met zwart tegen Cees Meulman (1607). In het eindspel was zijn opponent duidelijk de mindere. Henk wist uit het feit dat hij 1 pion meer tot zijn beschikking had maximaal voordeel halen. Tussenstand: 2½ – 2½.

Ivo speelde met zwart op bord 4 tegen Johan Lips (1703). In een min of meer gelijkwaardig eindspel liet Ivo zien hoe je met twee torens een paard vangt. Geloof me, dit was echt om van te genieten. Voor zijn opponent resteerde slechts opgave. De voorsprong was met 2½ – 3½ een feit. Frank speelde op bord twee met zwart tegen William van de Bosch (1786) een uitstekende partij. Helaas kon Frank niet voor een verrassing zorgen. In het eindspel moest hij het hoofd buigen. Tussenstand: 3½ – 3½. Cees speelde op bord 5 met wit tegen Rene Goossens (1718). Aan de Cees de taak de overwinning en daarmee de twee matchpunten binnen te slepen. De winnende combinatie (mat in vier) werd om 17.45 uur ontdekt. Een puike partij. De winst was met 4½ – 3½ in ons voordeel een feit. In de eindrangschikking is nog zicht op de tweede plaats.