Terneuzen – Het Tweede 4½ – 3½

Tegen de verwachting in was de wedstrijd spannend en leden de Manneh een nipte nederlaag. Terneuzen is een sterk team en de Manneh misten een paar basisspelers. Benny Todts en Kees van Hogeloon waren bereid gevonden om het achttal compleet te maken. De opstelling kwam deze keer tot stand met behulp van wetenschappelijke statistische methoden.

De score liep gelijk op. Invallers Benny Todts en Kees boekten relatief snelle remises tegen op papier betere tegenstanders. Ikzelf kort daarna. Benny had toen al verloren. In een saaie Alapin verloor hij een pion en slaagde er niet in om zijn toren van h1 te activeren. Ted, Carlo en Marloes stonden beter, alleen bij Ngo Hin zag het er bedenkelijk uit.

Rond de tijdcontrole ging het snel. Carlo schijnofferde een toren. Alleen er zat een lek in de combinatie en Carlo zag de toren niet meer terug, maar creëerde wel zoveel problemen dat de tegenstander door de vlag ging. Marloes won. Haar tegenstander moest een kwaliteit geven om de dame voor insluiting te behoeden.

Ted was als laatste bezig, zoals vaker dit seizoen. In de analyseruimte maakte ik hem erop attent dat hij remise moest maken om 4 – 4 binnen te halen. Tedjes stond alleen wel een volle toren achter …. Dat waren er eerder in de partij zelfs twee, maar de mataanval van Ted werd kundig afgeweerd ten koste van één torentje. Er restte niets anders dan opgeven.

Omdat de andere uitslagen deze ronde niet zo gunstig uitpakken, moet er in de laatste ronde nog een 4 – 4 gescoord worden om zeker te zijn van een verblijf in deze klasse volgend seizoen.

Terneuzen (2048) – De Manneh (1884) 4½ – 3½
M. Freeke (2282) – Benny Onrust (1904) 1 – 0
J. Breukelman (2165) – Ngo Hin Cheng (1829) 1 – 0
C. Ghysels (2098) – Benny Todts (1917) ½ – ½
Q. Ducarmon (2049) – Eric van Loon (1922) ½ – ½
J. Gernaert (1962) – Ted van Eck (2027) 1 – 0
D. Lansay (1912) – Carlo Rens (2027) 0 – 1
A.J. Breukelman (1948) – Kees van Hogeloon (1538) ½ – ½
G. Kamminga (1965) – Marloes Peeters (1911) 0 – 1