Het Tweede Verliest

Afgelopen zaterdag hebben de Mannêh van Het Tweede een pijnlijke nederlaag geleden tegen Middelburg.

Op bord 1 kwam Paultjûh er eigenlijk niet aan te pas. Hij heeft eenmaal een kans gemist op een beter uitzicht, maar verder bleef hij vrij kansloos. Peter had al vooruitgespeeld tegen Johan de Wolf, en een verdienstelijke remise behaald. Op bord 3 stond Ted constant wat gedrukt tegen Wim Stange, omdat het enige potentiële gevaar, een open a-lijn, in handen was van Ted’s tegenstander. Wim kon dit gevaar echter niet laten materialiseren, waardoor de remise terecht werd opgetekend.
Op bord 4 gebeurde het grootste drama van de dag. Carlo speelde een puike partij. Hij behandelde opening op een alternatieve wijze. Het leverde hem een pion op, en een waarschijnlijk gewonnen eindspel. Maar op de veertigste zet in tijdnood bood hij een vol stuk aan. Daarna dronk Carlo de gifbeker nog bijna helemaal leeg ook.
Eric kreeg weer eens een c3 siciliaan te verwerken. Zijn tegenstander bleek deze opening fijntjes te beheersen en tot in de details te kennen. Eric ging een dubieuze variant aan, waarna hij langs de rand van de afgrond ging. Of het ooit verloren was, moet nog blijken, maar uiteindelijk werd het gevaar geneutraliseerd en was de remise een feit.

Marcel speelde weer een erg mooie partii. In het middenspel wist hij zijn tegenstander een pionnetje te ontfutselen. Richting het eindspel gingen de overige pionnen er ras af en resteerde er een eindspel van K + 2T + 2L + 2p tegen K + 2T + L + P + p. Een heel open stelling dus, met open koningen. Hoewel de stelling erg tweesnijdend was, maakte Marcel professioneel gebruik van de reikwijdte van zijn stukken. Deze werkten perfect samen en zo kon Marcel de koning van zijn tegenstander in het nauw brengen. Uiteindelijk leverde dit hem het volle punt op.
Ngo Hin kreeg ook een mooie stelling vanuit de opening. Zijn pionnenstructuur was flexibeler dan die van zijn tegenstander, en het was dan ook Ngo Hin die zou beslissen, waar gevochten ging worden. De stelling bleef echter gesloten en Alex Jonkheer pakte het kleine kansje dat er voor hem inzat. De tijdnood van Ngo Hin hielp hierbij een handje. Een kwaliteit en een onhoudbare stelling was Ngo Hin’s deel. Ook hier had er veel meer in gezeten.
Tot slot Benny. Na anderhalf uur spelen was er niemand die er nog in geloofde bij Benny. Hij had een kwaliteit ingeleverd, en de stelling werd volledig beheerst Ronald Lauer. Maar in het middenspel kon Benny profiteren van een reeks mindere zetten, die hem een kwaliteit, pion en het initiatief opleverden. Uiteindelijk had Benny weinig moeite met het geboden voordeel en werd de eindstand bepaald op 3½ – 4½.

Het Tweede (1960) – Middelburg (1895) 3½ – 4½
1. Paul Kuijpers (2041) – Cor Jansen (2035) 0-1
2. Peter Kuijpers (2052) – Johan de Wolf (2069) ½-½
3. Ted van Eck (2014) – Wim Stange (1949) ½-½
4. Carlo Rens (2031) – Kees de Wolf (1942) 0-1
5. Eric van Loon (1920) – Wout Punt (1892) ½-½
6. Marcel Huijser (1928) – Maarten Westerweele (1821) 1-0
7. Ngo Hin Cheng (1879) – Alex Jonkheer (1741) 0-1
8. Benny Onrust (1814) – Ronald Lauer (1710) 1-0