Bad Wörishofen (slot)

In de zevende ronde leek Ted in een rustig Nimzo-Indisch met 4.Ld2 wat beter te staan tot hij opeens een kwaliteit weggaf. Helaas was dat teveel. Luuk loste zijn kleine problemen tegen een een rustig flankspel goed op:remise. Ludo was blij na een dubieuze opzet tegen een IM een stuk te kunnen offeren, maar deed eerst een zet die hij helemaal niet had willen doen (aanraken is zetten) maar wellicht toch de beste was. Geschrokken gaf hij enkele zetten later remise, met inmiddels 4 gezonde pionnen voor het stuk…
In ronde 8 had Ted weer pech: na prima spel in een Siciliaan met 2.f4 had hij de winst voor het oprapen, maar zette zijn toren op een verkeerd veld en won géén stuk: remise. Luuk’s tegenstander deed niet veel: remise; Ludo’s tegenstander zag na 25 zetten hoe Ludo kon winnen, maar Ludo zelf niet, en moest toen nog een keer winnen. Dat lukte op de zestige zet.
In de slotronde vertoonde Ted’s tegenstander merkwaardig gedrag: een kwartier te laat komen,
in slechte stelling remise aanbieden, en met dame en toren achter nog doorspelen. Tsja. 4 uit 9 voor Tedje. Luuk speelde een moeiljke Koningsindier en won uiteindelijk overtuigend (6 punten). Ludo had in de voorbereiding gezien dat zijn tegenstander FM Rahls (2334)een gevaarlijke hakker is (maar ook enkele jaren geleden fraai positioneel van Taimanov had gewonnen). Een vroeg pionoffer werd voorzichtigheidshalve geweigerd, maar ook nu moesten alle zeilen worden bijgezet. Rond de 30e zet gaf Ludo een dame tegen toren,loper en pion en leek buiten gevaar, maar rond zet 40 vreesde hij (met L+5 pionnen tegen T+3 pionnen) minder te staan. Door een pion te geven kon hij zijn koning in het spel krijgen en remise bereiken (6 punten; 5 uit 8 tegen gemiddeld 2227 ELO). Deze inhoudsrijke partij komt na de volgende externe ronde op de site.
Laagvliegend met 150/uur over de Autobahn waren we om 12.30 in Eindhoven; Ted mocht nog een uurtje verder.