De Pion 4 kansloos tegen oppermachtig HMC Calder 5

Door vakantieperiode, waren er een aantal afmeldingen van de standaardformatie. Voor mijn eigen vakantie had ik Erik van Elven al vastgelegd en een 6de teamspeler eveneens. Na mijn vakantie belde Ad Bruijns mij op en wilde Erik van Elven bij z’n team in laten vallen. Aangezien ’t Derde kampioen kon worden, stond ik onze invaller in. Ook het vijfde en het zesde team waren niet ruim in de bezetting en de dag voor de externe werd er nog heel wat geregeld, om met volledige teams te verschijnen. De ontmaagding van Victor van Oosterhout in de externe competitie ging geschieden bij ’t Vierde en ook Jeffrey Tan mocht zijn krachten meten.
Met een toch wat verzwakt team vingen we in de volgende opstelling aan tegen het sterkste team uit de tweede klasse NBSB;

Maarten Verdult – Donna Schut
Ton van der Werf – Lisa Schut
Henk Alberts – Jiri Obels
Jan van Oosterhout – Theo vd Berkmortel
Jan Rijkse – Han Schut
Bas Robben – Pepijn Opbels
Jeffrey Tan – Heleen Schut
Victor van Oosterhout – Lennart Verheijen

In een Russische partij kwam Jan Rijkse met zwart in een variant, die hem niet bekend was. Toch wist Jan Rijkse een gedeelte van de theorie op het bord te krijgen, maar al na 12 zetten was de stelling niet meer te redden en binnen een uur stonden we al met 1-0 achter.

Zelf speelde ik siciliaans a3 met wit, maar pakte het geheel niet echt handig aan en kreeg een stelling die werkelijk nergens op leek. Op het eerste bord had Maarten Verdult het zwaar tegen Donna Schut, het derde bord was voor Henk Alberts misschien ook iets te hoog gegrepen en stond een paar pionnen en een stelling achter. Opvallend was de volledig gelijke stelling van Jan van Oosterhout tegen Theo vd Berkmortel (2275) op het vierde bord.
Bas Robben heeft dit seizoen nog maar een half puntje laten liggen en de stelling zag er hoopvol uit tegen de jonge Pepijn Obels, die als invaller voor het eerst mee mocht. Onze invallers op bord 7 en 8 hadden het zwaar, Jeffrey Tan stond positioneel zwak tegen Heleen Schut en Victor van Oosterhout stond nog wel redelijk in evenwicht.

Even Jan Rijkse aan de bar en bij de TV gezelschap gehouden om vervolgens mijn afgrijselijke stelling voort te zetten. De gedachten van opgeven speelden door mijn hoofd, maar met nog genoeg stukken op het bord bleef ik nog maar wat aanrommelen. Inmiddels moest Henk Alberts zijn meerdere erkennen in Jiri Obels en de tweede nul was een feit. Jeffrey Tan stond een vol stuk achter en niet veel later werd de derde nul geïncasseerd door de jonge invaller.

Gedachten gingen door mijn hoofd dat we wellicht met heel weinig bordpunten zouden eindigen en dat we de nul in ieder geval van het scorebord moesten krijgen. Bas Robben kon mijn gedachten lezen en wist het eerste bordpunt op het wedstrijdformulier in ons voordeel te krijgen.

Maarten Verdult kwam op zijn koningsvleugel onder vuur te liggen en wist het niet tegen te houden. Ondertussen had Victor van Oosterhout ook verloren en stond het verlies al vast.

Zelf was ik nog wat aan het schwindelen en toen Lisa Schut een aantal verkeerde zetten produceerde kon ik uit de ’tang’ ontsnappen en uiteindelijk werd het nog remise, waar mijn tegenstandster niet echt tevreden mee was. Jan van Oosterhout was nog altijd bezig in een redelijk gelijke stelling, maar met iets minder tijd. Heel veel later maakte Jan van Oosterhout een jammerlijke fout door de dames af te ruilen en verloor. De partij tussen Jan van Oosterhout en Theo vd Berkmortel zal ik proberen binnenkort op de site met enig commentaar te publiceren.

Uiteindelijk 6,5 – 1,5 verloren en gezien de andere uitslagen staan we nu op de één na laatste plaats en moeten met ruime cijfers van Staunton 2 gaan winnen, willen we degradatie ontlopen.