De Manneh houden het weer droog!

4-4 tegen De Wolstad

Jawel, alweer niet verloren. Het begint bijna een gewoonte te worden. Al had het vandaag niet veel gescheeld.

Want er ging nogal wat mis bij de Manneh. Niet bij Ted, die maakte soepel remise. En ook niet bij Henk. Die won regelmatig vanuit de opening. Na de geforceerde torenruil bleef er een eindspel over met allebei twee lichte stukken. Het paardenpaar van Henk was superieur vanwege de zwakke damevleugelpionnen van de tegenstander. Henk speelde het geconcentreerd en strak uit.

Vervolgens bleef het rustig aan het uitslagenfront tot ongeveer een half uurtje voor de tijdcontrole. Uw verslaggever en ad-interim teamcaptain speelde remise, maar hier had toch wel meer in gezeten … Een gewonnen kwaliteit werd veel te vroeg weer teruggegeven uit overdreven angst voor een Delroy (een vrije d-pion voor de niet-ingewijden). En het ongelijke lopereindspel, tsja. Volgens Ted zijn die altijd gewonnen. Maarja ik ben Ted niet.

Maar dat was nog maar het begin van de problemen. Marcel had de hele partij moeilijk gestaan. Hij vocht als een leeuw en truukte er op los. Maar zijn tegenstander had deze middag geen zin om de kop van jut te zijn en maakte geen fout.

René heeft dit seizoen een probleem zo lijkt het. In plaats van één tegenstander heeft hij er iedere partij twee. René speelt tegenwoordig ook voor een groot gedeelte tegen zichzelf. Zo ook deze keer. Een moeizame opening, getuige de tijdsconsumptie, maar verder was er niet zoveel aan de hand. Totdat René besloot om het combinatoir af te maken. Er klopte niet veel van. De tegenstander miste de eerste kans op directe winst, maar de tweede voorzet voor eigen doel werd door René’s tegenstander dankbaar ingekopt. Ons volgende slachtoffer was Benny. Benny mixte wat systemen door elkaar in de Scheveninger en gooide op alle vleugels zijn boeren naar voren. Toen Benny echter zijn aanval niet op gang kreeg en in tijdnood raakte sloeg zijn tegenstander toe met mat of torenwinst.

Toen stonden we dus met 4-2 achter. Maar we hebben Peter en Stefan nog. Peter had een hele goede partij gespeeld tegen Wilbert Kocken. Wilbert werd aangekrant op de koningsvleugel en probeerde het op te lossen door zijn dame te geven voor een toren en een stuk. Peter speelde het echter nauwkeurig door. De tijdcontrole werd deze keer makkelijk gehaald en in het eindspel was de dame superieur tegen de rondkwakkelende zwarte stukken.

Toen was alleen Stefan nog over. Stefan had de hele middag tegen een rotstelling aangekeken en het was duidelijk dat er niet meer in zat dan remise. Toen Stefan mij vroeg wat hij moest doen was het antwoord dan ook duidelijk: “Zitten blijven en doorgaan tot het gaatje. Als je wint, krijg je vanavond tien bier van me!”En dat motiveert de jeugd van tegenwoordig zo blijkt. Jawel beste lezer, we hebben een nieuwe held in Nederland en Stefan Colijn is zijn naam. Volgende week te bejubelen op het bordes bij de Koningin! Niet zonder hulp van de tegenstander overigens, die zal deze middag niet gauw vergeten …