Nieuwe motto Pion 3; vier en half is genoeg!

In de auto naar Dongen sprak ik al over; 4,5 is genoeg. Ik kon toen nog niet vermoeden hoe waar deze uitspraak wel zou worden.

De wedstrijd tegen DSC2 begon voor het derde niet goed.
Marc speelde wederom een fantastische aanvalspartij maar wilde het te mooi doen. Zo verloor hij dus van zich zelf en kwamen we met 1-0 achter. Wouter en Mark kwamen al snel een stuk achter te staan en zo werd de stand 3-0.
Bart speelde een degelijke pot tegen Ad Swinkels, de teamcaptain en voorzitter van Dongen, en vroeg mij of hij het remise aanbod van zijn tegenstander mocht aannemen. We stonden met 3-0 achter en op de resterende borden was het nog niet duidelijk wie zou gaan winnen. Als Bart remise aan zou nemen dan moeten we de laatste 4 partijen wel gewonnen worden… Lastig. Ik gaf tenslotte toch aan dat Bart het remise aanbod aan mocht nemen.
Zo stonden we dus met 3.5-0.5 achter en zou het er dus om gaan spannen.

Maar ik werd niet teleurgesteld. Ngo Hin, samen met Jos onze topscoorder, speelde weer een prima partij en gebruikte de betere activiteit van zijn dame en torens om de tegenstander tot opgave te dwingen. Jos, die mij weer gevraagd had om met wit te mogen spelen, stelde ook deze keer weer niet teleur. Zijn tegenstander werd hardhandig van het bord gezet. Op een gegeven moment was het geforceerd mat in 7. Jos mocht dit niet meer uitvoeren want de tegenstander had al opgegeven.
Ik zelf had een lastige partij. Kwam pas na een afruil in het middenspel een pion voor te staan maar wist hierna het eindspel op relatief eenvoudige wijze te winnen.
Zo werd de stand dus 3,5-3,5 met nog 1 partij te spelen. Arco mocht de wedstrijd gaan beslissen!
En dat deed Arco ook. Hij was al vroeg in de partij een stuk voorgekomen tegen Jan Haast maar moest toen goed gaan verdedigen om de aanval van wit af te slaan. Toen dit lukte speelde Arco de partij mooi uit.
Zo konden we dus huiswaarts keren met een 4,5-3,5 overwinning.

Als we de volgende 2 wedstrijden ook met 4,5-3,5 winnen zijn we kampioen…
Daarom ons motto; vier en half is genoeg!