Verlies in Utrecht tegen Paul Keres: 6,5-3,5
In het imposante denksportcentrum Den Hommel in Utrecht trad het eerste team van De Pion aan tegen Paul Keres. Tegelijkertijd vonden er in dezelfde zaal nog maar liefst vijf andere KNSB-competitiewedstrijden plaats. Het was een drukte van belang. Zelden hebben we zo’n grote dwarsdoorsnede van de Nederlandse bevolking kunnen aanschouwen.
Al vrij kort na aanvang van de wedstrijd waren Pim en zijn tegenstander Dirk de Beer met hun bord verdwenen. Ik dacht even dat zij gewoon de drukte en de voortdurende dichtslaande deur van de speelzaal waren ontvlucht en elders verder speelden, doch zij bleken na een bloedeloze opening al remise te hebben gemaakt.
Even later kwam Paul Kuijpers keurig aan zijn teamleider vragen of hij remise mocht maken door een zetherhaling af te dwingen. Omdat Paul de Franse doorschuifvariant met zwart weer op aanvechtbare wijze theoretisch had verrijkt, vond ik dat goed, temeer omdat de stand op de overige borden hoopgevend was.
Enige tijd later gaf Charles Kuijpers het slechte voorbeeld. Na een zeer statische opening speelde hij tegen Frans Konings niet de goede voortzetting die hij op dubieuze gronden niet vertrouwde, maar pleegde voortvarend harakiri. Met wit verliezen in 23 zetten!?
Dramatisch was de partij van Jan Schuurmans. Hij overspeelde Willem Bor volledig vanuit de opening en had de winst na een stukoffer met mataanval voor het oprapen. Het verlies van één tempo bleek echter tevens het verschil tussen winst en verlies.
Onze invaller Marcel Huijser speelde een uitstekende partij. Na een enigszins dubieuze opening kreeg hij de stelling geheel in handen met een sterke vrije c-pion. Marcel kon het zich zelfs veroorloven om tweemaal de directe winstvoortzetting te missen om vervolgens op fraaie wijze Anton Rosmuller te pletten met twee verbonden vrijpionnen op de zesde rij.
Bij deze 3-2 achterstand boden de overige partijen nog steeds hoop op een matchpunt. Vervolgens kantelde er van alles en alles in de verkeerde richting.
Bert van Ael was zeer goed uit de opening gekomen tegen Bert Both. Zijn tegenstander bleef echter overeind en in fikse tijdnood gaf Bert zijn stelling weg.
Ludo Tolhuizen speelde tegen oud-Pionneke Mark Smits en leek bij het ingaan van de tijdnoodfase goede kansen te hebben. Hij blunderde echter vreselijk en kwam in een matnet van paard en toren terecht.
Marc Dogge had in een gesloten Siciliaan een degelijke stelling waar zijn tegenstander Wim van der Fliert weinig vat op kreeg. Zelfs na een gedwongen kwaliteitsoffer van Marc bleek het evenwicht niet beslissend verbroken.
Onze kopman Helmut Froeyman speelde weer een voortreffelijke partij. Tegen de sterke Xander Wemmers had Helmut in het eindspel de betere stelling. Lange tijd leek het alsof hij de partij ging winnen, doch Wemmers verdedigde zeer bekwaam en hield de partij binnen de remisemarge.
Na een wilde opening kwam Robert Schuermans met zwart tegen Dick Floor in een toreneindspel met een microscopisch voordeel terecht. Hoewel Robert het zeer lang en inventief probeerde, gaf zijn tegenstander geen krimp.
En zo bleven de matchpunten dus in Utrecht.
De gedetailleerde uitslag:
1. Xander Wemmers (2393) – Helmut Froeyman (2334) ½- ½
2. Mark Smits (2232) – Ludo Tolhuizen (2230) 1 – 0
3. Frans Konings (2212) – Charles Kuijpers (2041) 1 – 0
4. Dick Floor (2182) – Robert Schuermans (2151) ½- ½
5. Willem Bor (2207) – Jan Schuurmans (2118) 1 – 0
6. Willem van der Fliert (2229) – Marc Dogge (2143) ½ – ½
7. Dirk de Beer (2201) – Pim Eerens (2106) ½ – ½
8. Bert Both (2163) – Bert van Ael (2009) 1 – 0
9. Anton Rosmuller (2102) – Marcel Huijser (1900) 0 – 1
10. Wan Fokkink (2070) – Paul Kuijpers (1998) ½ – ½