Rijswijk – De Pion I 2,5 – 5,5

De uitwedstrijd tegen het niet te onderschatten Rijswijk heeft een soepele overwinning opgeleverd. In de auto op de terugreis werd door een enkeling alweer over kampioenskansen gesproken. Maar zoals ik al eerder heb geschreven: je moet er niet aan denken …..

Volgtijdelijk vielen de uitslagen als volgt.
Op bord 7 speelde Pim Eerens met wit een verdacht ogende Tarraschvariant van het Damegambiet, waarin hij tijdelijk een pion won. Zijn tegenstander Van de Berg wist handig tot tegenspel te komen, doch gaf plotsklaps zijn dame weg.
Charles Kuijpers weigerde op bord 4 tegen Alexander Cupido met zwart een gambietpion te pakken en kwam totaal gewonnen te staan. Op het moment suprème zag hij de winnende voortzetting direct doch speelde na oppervlakkig nadenken een zet die nog sterker leek. Het was echter de zet die het tij meteen en volledig deed keren. Een jammerlijke nederlaag na een goede partij. Zoals Ludo al treffend opmerkte: “Die Kuijpers staat veel te actief, dat kan nooit goed gaan”.
Vervolgens won Bert van Ael met zwart op bord 6 van Roel Leezer. Voor het leven van Bert werd lange tijd terecht gevreesd, maar zijn tegenstander liet zich onverwacht en heel vriendelijk mat zetten.
Daarna won onze tweede Belg, Robert Schuermans op bord 3 een prima positiepartij vanuit het Siciliaans tegen Hoving. In tegenstelling tot de meeste partijen van Robert, waarin in een oogwenk een complete chaos (mijn interpretatie van een scherpe stelling) op het bord staat.
Marc Dogge speelde op bord 2 een vreemd ogende opening tegen Bas Kommer, doch het evenwicht schijnt nooit verbroken te zijn geweest. In de slotstelling stond Marc beter; remise.
Op “zijn” bord 1 kreeg Ludo een jeugdig talent tegenover zich, genaamd Chiel van Oosterom. Oom Ludo gaf zijn schaakneefje een gevoelige les in positiespel. Hoewel hij nog even de teugels enigszins liet vieren, was de overwinning gedegen; een Ludo waardig dus.
Bij de stand 2,5 – 4,5 restten nog twee partijen die ondanks het feit dat de matchpunten al verdeeld waren, tot op het bot werden doorgespeeld. Op bord 8 speelde René van den Broek met zwart weer een van zijn typische openingen, waarin hij voor een klein positievoordeel een damevleugelwals toeliet. Die had echter niet veel te betekenen. Door twee (hij dacht zelf dat het er één was!) pionoffers kreeg René zeer goed spel. Vervolgens moest hij echter in het eindspel nog hard werken om tegen Goudriaan remise te maken.
Peter Kuijpers vond op bord 5 de Rijswijker met de hoogste rating tegenover zich, Rob van Helvoort. Peter heeft lange tijd moeilijk gestaan, maar bracht het tot een dynamisch evenwicht. Remise dus.
Enkele spelers hebben tijdens de langdurige eindfase van de laatste twee partijen een diepgaande en wijsgerige discussie gevoerd over de opvoeding van puberende en net uitgepuberde kinderen. Voor schrijver dezes was het weer een geruststelling; hij is niet de enige. Nog bedankt voor de bemoedigende woorden, Roel !