15 September 2012: Drionezen winnen Beleg van Den Bosch

De winnende coach heeft altijd gelijk! Maar… het leven van een coach gaat niet altijd over rozen. Met 10 Drionezen zou je denken dat het gepuzzel voor de coach voornamelijk de opstelling zou betreffen. Maar deze ronde had maar liefst 30% de tegenstander een opkomst niet waardig bevonden. Omdat ook de ledenpagina van de site onbegrijpelijke taal uitsloeg, werd het nog een uitdaging ook.

Gelukkig was de familie Riemens gaarne bereid om de Drionezen aan te vullen. Dank hiervoor!

 

En laat ik maar meteen met Koen beginnen. Met zwart spelend, kreeg hij een Pirc voorgeschoteld. Koen zette zijn pionnen en stukken op de juiste plek neer. Zijn tegenstander kon maar niet beslissen waar hij zijn loper wilde posteren. Aanvankelijk zette hij hem op c4 neer, om hem luttele zetten later naar e2 te verhuizen. Kort na de opening won Koen een kwaliteit. Dit had – zo bleek in de analyse – voorkomen kunnen worden, maar de stelling was toen voor wit al niet prettig meer. Hierna begon wit een wanhoopsoffensief. Koen raakte niet onder de indruk en bleef goed nadenken. Uiteindelijk kon hij nog een stuk verschalken en kon daarna het volle punt incasseren. Ik heb hier een ware Drionees aan het werk gezien!

 

Als eerste klaar was natuurlijk… Paul! Hij speelde op bord 1. Een Scandinavisch ogende opening werd wat vreemd afgewikkeld, notabene door zwart. Paul etaleerde de voor hem zo typerende speelstijl: snel, stukken op de juiste velden. Ook al leek er niet zoveel aan de hand, opeens was de stelling hopeloos voor zwart. Met een fraaie combinatie overbelastte Paul de zwarte dame en het leverde een vol punt op.
Intussen op bord 3 was er niet veel aan de hand. Rob zette een actieve stelling neer, zonder dat er veel dreiging vanuit ging. Omdat ook zwart geen overmatige risico’s wenste te nemen werd al vrij snel de vredespijp gerookt.

 

Vervolgens was het de beurt aan Rogier. In zijn inmiddels niet zo favoriete Caro Kann kwam er een vervelend zijvariantje op het bord. Hierin kwam wit op de 10e zet al overwegend te staan, en had hij op de 13e zet het pleit zelfs kunnen beslechten. Die mogelijkheid werd echter niet benut en allengs counterde Rogier met vaste hand. De stelling werd tactisch en na een gedwongen voortzetting resteerde voor Rogier een stelling met een stuk en 3 pionnen meer. Diens opponent vond het toen wel mooi geweest.
Kort hierna kreeg Robin op 4 een remise aangeboden. Gezien de stand in de match kon deze niet geweigerd worden. Stellingtechnisch was het allemaal niet duidelijk, ik ben benieuwd wat de engines hiervan vinden. In ieder geval had Robin het centrum in handen en iets wat leek op druk op de witte koningsstelling. Daartegenover stond dat wit een pionnenmeerderheid op de damevleugel had. Een dynamische stelling.

 

Erik had een zware dag. Zijn tegenstander zat simpelweg erg sterk te schaken. Met zwart veroorzaakte hij een geïsoleerde dubbelpion op de f-lijn. Deze buitte hij uit door op f4 een blokkade te vormen. Daarna lukte het hem ook om een sterk paard tegen een minder sterke loper te creëren. Weldra begon de grote pionnensmikkel. In het toreneindspel dat resteerde, had Erik twee pionnen minder. Hij speelde nog wel door, maar zijn tegenstander gaf hem geen kans meer. Een strakke partij van de HMC’er.
Henk had de gehele partij beter gestaan. Dat zullen de engines zeker bevestigen. De dames gingen vrij snel van het bord en Henk leek de dans der lichte stukken beter te beheersen. Toch ging het op enig moment mis. Ik heb dat moment zelf gemist, maar toen ik ging kijken had Henk opeens een pion minder in een toreneindspel. Om die pion te behouden, moest Henk’s opponent echter zijn koningsstelling openen en Henk maakte hiervan dankbaar gebruik. Hij won een pion terug en in de slotstelling was een dynamische remise op het bord gekomen, waarbij beide spelers hun toren niet activeren ten koste van een onverdedigd achterveld.

 

Missen we nu alleen nog de uitslag van Jordy. In deze partij verscheen een Benkö-achtige stelling (Wolga?) waarin Jordy met zwart meteen de a- en b-pion targette. Toen hij daarop wit’s d-pion kon verschalken, had hij een prettige stelling met een langdurige plus. Dat het erg langdurig zou worden, konden we op dat moment niet voorspellen. In wederzijdse tijdnood verloor Jordy naar eigen zeggen het overzicht op de stelling. Toch bleek in de post-mortem dat de engine hem grotendeels gelijk gaf. De winst voerde echter over een smal pad, maar Jordy had het allemaal goed gezien. Toen zijn tegenstander op de 60e zet per ongeluk zijn koning omstootte, concludeerde hij: “Dit is een slecht voorteken.” En na de 66e zet streek de HMC’er de vlag.

 

Zo kwam de uitslag 5.5-2.5 op het bord.

1. G. van Breukelen – Paul Kuijpers  0-1

2. L. Mostertman – Rogier van Loon  0-1

3. R. Loman – Rob van der Weegen  ½-½

4. H. Burg – Robin van Trijp  ½-½

5. W. van Oostrum – Erik van Elven  1-0

6. C. van Zelst – Jordy Schouten  0-1

7. R. Feytens – Henk Wennekes  ½-½

8. L. Verheijen – Koen Riemens  0-1

In de tweede ronde zullen we ongetwijfeld een (op rating) sterkere tegenstander ontmoeten in WLC1. Maar deze matchpunten zijn in ieder geval binnen!